Het is een zomerse dag, een gewone werkdag. Het is druk met mensen. Ik zie een mengeling van allerlei volk dat hier rondloopt. Vanwege enkele kantoren hier in de directe omgeving lopen wat jongere mensen rond die zo op het eerste gezicht de middagpauze te baat nemen om buiten een rondje te lopen en een hapje te nemen bij een van de vele horecabedrijven. Deze middenstand is deels op de kleurrijke bevolking van Kanaleneiland gericht – halal eethuisjes en telefoon- en een geldtransferwinkels bijvoorbeeld.

De overige winkels bedienen een meer algemeen stedelijk publiek: supermarkten, winkels voor broodspecialiteiten en banket, huishoudelijke artikelen, bloemen, reizen, speelgoed, tassen, tijdschriften en rookwaar, drogisterijen, kledingwinkels, de Action, enz. Winkelpersoneel is voor een flink deel voorzien van hoofddoekjes.

Het winkelende publiek lijken vooral bewoners van Kanaleneiland: oudere mensen met wandelstok die de tijd nemen, moeders met een kind in een buggy en een aan de hand, soms één meter achter hun man lopend, vrouwen die met volle tassen sjouwen. Daartussen ontwaar ik ook kleine groepjes jongens, veelal met rugzak en met drinkflesje in de hand, en meisjes in twee- en drietallen die met telefoon in de hand giebelend van allerlei uitwisselen. Beide laatstgenoemde groepjes zijn vermoedelijk afkomstig van scholen hier in de buurt. Enkele overal aanwezige oudere dames schuifelend achter hun rollator en ook een aantal heren op een scootmobiel completeren het beeld.

Het diverse publiek maakt een ontspannen indruk: men slentert, maakt een praatje of doet in elk geval rustig aan. Blijft hier en daar even staan kijken of nemen plaats op de witte zitplaatsen om een broodje te nemen of een telefoongesprek te voeren. De pauzerende groepjes en duo’s professionals zijn alle druk in gesprek. Een enkele oudere spreekt me aan en vraagt wat ik doe. Een enkele peuter die door oma voorbij geduwd wordt in een buggy kijkt me met grote ogen aan en ik kijk met grote ogen terug. Dit verlengt het moment.

Zowel aan de zuidkant buiten als binnen zijn er terrassen open en deze zijn zo midden op de dag, goed bezet.

Buiten, aan de kanaalkant op het zuiden zie ik dat de parkeerplaats tegenwoordig betaald parkeren kent. De parkeergarage in dit complex heeft blijkbaar te weinig capaciteit om te voorkomen dat het parkeerterrein buiten dicht slibt. Dit in de volle zon blakende parkeerterrein is vol en geeft de indruk van een winkelcentrum in een buitenwijk van een stad in Zuid-Frankrijk. Enkele winkelpuien aan de buiten- en binnenkant zijn dicht: er wordt volop verbouwd en gewerkt.

Een grote container met puin getuigt hiervan. Bij de snackbar staan enkele in oranje tenues gestoken bouwvakkers een hapje te eten en een sigaret te roken. Ook in het winkelgebied worden enkele winkels verbouwd. De meeste winkels die open zijn heb deels hun waren voor de winkel goed zichtbaar uitgestald of hebben een staande banner voor de deur waarop de uitverkoop en andere aanbiedingen de aandacht van het publiek moeten trekken.

De passages zijn overkoepeld met in compartimenten verdeeld glas dat in een boog gevormd is. Samen met de kleurrijke versieringen die aan het dak hangen geeft het binnenkomende zonlicht een lichte en luchtige uitstraling.

Mensen lopen in hemdsmouwen, jurken met lange broek, in stoffige ogende werkkleding of in T-shirt met jeans en sneakers. Het winkelcentrum geeft een aanhoudende ruis van gesprekken, uitroepen van kinderen en het geluid van kopjes en glazen die gestapeld of gerangschikt worden. Dichtbij wordt dit geruis zo af en toe verrijkt met het slepende, soms kleppende geluid van een voorbijganger op teenslippers.

Het winkelcentrum is opgeknapt, de vloeren zijn strak geplaveid met natuursteen en heet nu winkelcentrum NOVA. Aan de noord- en oostkant zijn een gezondheidscentrum gevestigd, de tandartspraktijk heet ook hier ‘mondzorgcentrum’ en worden afgewisseld met kledingzaken, een tegenovergelegen moskee die in een ronde vorm is gegoten en een op mensen met een migratieachtergrond gerichte winkel met reisbenodigdheden en huishoudelijke artikelen: voor de pui staat een grote verzameling rolkoffers in allerlei kleuren en formaten en binnen blinken de glazen hanglampen.

Boven de winkels zijn op enkele verdiepingen woningen.

Aan de kant van de Beneluxlaan prijkt al jaren de grote gevelbelettering van meubelzaak Leolux, goed zichtbaar voor de inzittenden van de langsrijdende sneltrams naar Nieuwegein en IJsselstein. Kanaleneiland is een eiland, veel uithoeken van de wereld zijn er aanwezig.

juli 2019


Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: